Jonge peuters die een voetballer een balletje willen zien trappen, een basketballer een bal in de korf zien werpen, een zwemmer zien zwemmen, … vinden in dit kartonboek hun gading. Het werkt met de scanimation techniek die ervoor zorgt dat je op elke bladzijde de sporter in kwestie zijn gang kunt laten gaan door de bladzijde zachtjes te bewegen. De auteur is een beeldend kunstenaar en heeft vier van dergelijke boeken op zijn actief staan. Daarvan is er nog eentje ‘Galop’ in het Nederlands vertaald. Het laat zien hoe dieren bewegen.
Butler Seder, R. (2009). Kick! Tielt: Lannoo.
Een rat deelt een huis met een gemene kater en slaagt er haast niet in om aan eten te raken want de kater is met alles weg. Gelukkig is het een rat met een plan. Trainen, trainen en nog eens trainen om sterker te worden dan de kater. Dag na dag wordt beschreven hoe de rat traint en dag na dag zie je ze ook sterker worden. Wat wil je ook: bergbeklimmen, bunjee-springen, turnen, door een buis kruipen, … alle dagen van de week wordt er getraind behalve op zondag. Op zondag droomt Rat dat hij een held is en dat hij een rattenvrouw uit een brandend gebouw redt of andere heldendaden stelt. Maar effectief halverwege het boek keren de kansen en is het de kater die om voedsel moet bedelen. Of: wie laatst lacht … De illustraties zijn erg humoristisch en vormen een aanvulling op de tekst.
Schmid, S. (2008). Wie het laatst lacht … Rijswijk: De Vier Windstreken.
Bever, Eend, Kikker, Mier, Slak, Eekhoorn en Mol zijn BFF’s in het Elzen-Eikenbos. In deze aflevering van hun avonturen worden er atletiekwedstrijden voor de dieren georganiseerd. De supervrienden doen er vol enthousiasme aan mee maar blinken in geen enkele sporttak echt uit, tot estafette aan bod komt. Dan blijkt weer eens dat ze het beste zijn in samenwerken. De leuke illustraties die ‘warm’ aanvoelen en pittige tekst vormen een mooi geheel.
Rempt, F. (2011). Kampioenen. Amsterdam: Van Goor.
Willemijn is een superlieve muis en ze wil ook graag leren zwemmen, maar vandaag moet ze voor de eerste keer in het diepe bad. Daar heeft er zo weinig zin in dat ze buikpijn simuleert. Haar mama zegt dat het wel zal overgaan zodra ze in het zwembad zijn. Niets is minder waar. Willemijn wil alleen maar in het plonsbad spelen. ‘Dat moet je zelf weten’, zegt de zwemjuf. Willemijn kijkt naar de andere zwemmers – ze maken plezier- en naar haar kleine zusje op de rand van het diepe bad. Dan een gil – haar zusje valt in het water. Willemijn bedenkt zich geen ogenblik en springt haar achterna. Iedereen applaudiseert en de angst voor het diepe is in 1 klap overwonnen. Meer nog: wanneer Willemijn een maand later haar zwemdiploma haalt, krijgt ze als extraatje het unifrom van een zwemjuf. Zij mag kinderen helpen die bang zijn van het diepe bad. De tekst op rijm en de kleurrijke illustraties die de zwembadomgeving herkenbaar weergeven, zorgen voor een verhaal met vaart. Je kunt het volledige verhaal beluisteren op:
Dijkstra, L. (2014). Willemijn wil niet zwemmen. Haarlem: Gottmer.
Api en Das zijn dikke vrienden. Mocht je hen zoeken, je vindt hen altijd aan het water. Ze dobberen er wat rond in het bootje van Das, ze keilen steentjes over het water, kortom ze maken er pret als echte vrienden. Op een dag besluit Api dat hij nu eens niet wil varen maar dat hij wil zwemmen want in zijn dromen lukt zwemmen hem wonderwel. Gelukkig kan Das hem redden. Api is erg geschrokken en wil na dit voorval niet langer aan het water spelen. Toch wil hij zijn beste vriend blijven zien! Want wanneer hij niet leert zwemmen, kiest Das misschien een nieuwe speelvriend. Om dat te vermijden besluit Api dat hij zal leren zwemmen en wie moet hem helpen: Das. Een zonnig boek over antropomorfe dieren, leren zwemmen en vriendschap.
Van der Stelt, T. (2009). Api leert zwemmen. Amsterdam: Leopold.
Willewete is een bekende reeks informatieve boeken van uitgeverij Clavis. Dit deel vertelt over het zwembad en alles wat daarmee te maken heeft. De meeste kleuters komen met het zwembad in aanraking wanneer ze aan zwemles toe zijn. Dat is ook het geval bij Melvin met wie we in het eerste deel van het boekje kennis maken. Melvin heeft een grote zus. Zij vertelt hem vooraf al hoe het er in het zwembad aan toe gaat. Het tweede deel van het boek is echt informatief. Denk aan: hoe koop je een kaartje voor het zwembad?, hoe wordt het water van het zwembad proper gehouden?, waarom mag je niet meteen in het diepe bad, … Zoals steeds in deze reeks is er een miniquiz waarmee je de opgedane kennis kunt testen, is er een uitklappagina waarop veel te zien is en zijn er ook twee versjes rond ‘leren zwemmen’.
Arnoldussen, L. (2018). Willewete: Naar het zwembad. Hasselt/Amsterdam/New York: Clavis.
Tijn Konijn besluit dat hij wil skiën, maar al snel wordt duidelijk dat hij daarvoor wel wat hulp nodig heeft. Die moeten de lezers hem geven. Om te beginnen ligt er geen sneeuw. Goed schudden met het boek is dan de boodschap. Oei, Tijn is bedolven onder de sneeuw. Even kloppen dan zodat de sneeuw van hem afgaat. Zo gaat het verder: om de berg af te skiën moet je het boek schuin houden, om hem van een boom af te halen, het boek omkeren, enz. Uiteindelijk komt Tijn bij een gat terecht – dat gat zit in de laatste bladzijden van het boek ook echt. Dat kan hij al skiënd in eerste instantie nog ontwijken, maar dan skiet hij erin. Daar blijkt zijn hol te zijn waar zijn mama hem met warme chocolademelk opwacht. Humoristische tekeningen in een beperkt aantal kleuren, de guitige snuit van Tijn Konijn en de inbreng die van de lezer gevraagd wordt, zorgen voor een prettig geheel. Je kunt het volledige verhaal beluisteren op:
Rueda, C. (2018). Tijn Konijn wil skiën. Haarlem: Gottmer.
Haas is een sportieve loper. Hij daagt schildpad uit om met hem een wedstrijdje te lopen. Haas is ervan overtuigd dat hij eerst bij de paardenbloemen – de eindmeet – zal komen. Onderweg wil Egel meedoen: hij heeft een stopwatch ‘dat hoort bij een wedstrijd’. Omdat Schildpad zo traag is, doet Haas onderweg stretchoefeningen, stopt hij met lopen, doet wat oefeningen aan de rekstok, springt over de balkjes … Meerdere dieren komen voorbij en worden betrokken. De eerste vraag is telkens opnieuw ‘Wat zijn jullie aan het doen?’ Daarna doen ze om allerlei redenen enthousiast mee en telkens zeggen ze ook: ‘Want dat hoort bij een wedstrijd’. Zo zorgt Vos voor de verfrissingen, zet Eend een EHBO-post op, wil Everzwijn als scheidsrechter optreden en zal Kraai de medaille uitreiken. Ondertussen ziet Haas hoe traag schildpad is. Hij verveelt zich en klimt omhoog, maar hij bezeert zijn poot bij het neerkomen. En dus komt Schildpad als eerste over de eindmeet na precies 10’. De vele herhalingen in de tekst zorgen ervoor dat het verhaal een stapelverhaal wordt, iets waar jonge kinderen erg van houden omdat ze het verhaal dan mee kunnen vertellen. Je kunt het volledige verhaal beluisteren op:
Visser, R. (2018). De wedstrijd van Schildpad en Haas. Haarlem: Books2Download
Dit boek springt eruit tussen het aanbod ‘boeken over sport’. Dat heeft te maken met de bijzondere vormgeving en met de bijzondere inhoud. Het boek bevat geen verhaal maar plaatst bij elke sport 1 werkwoord, bijvoorbeeld: duiken, samenwerken, concentreren, … Dat werkwoord staat onderaan de pagina in blokletters en verwoordt de activiteit of het moment van een bepaalde sport. In paginagrote – soms een dubbele pagina – kleurrijke illustraties wordt een beeld geschetst van een bepaalde sport maar nergens is dat beeld statisch. De illustrator slaagt erin het beeld vol dynamiek te steken. Dat zorgt voor aandacht en biedt alle kansen om een gesprek over een bepaalde sport en het werkwoord dat erbij hoort op te starten.
Ramstein, A. (2016). Klaar voor de start? Hasselt/Amsterdam/New York: Clavis.
Dit verhaal gaat over een wielerwedstrijd maar tegelijkertijd ook over het zoeken naar een evenwicht tussen anderen helpen en tegemoet komen aan je eigen noden en behoeften. Emilie heeft Eric uitgenodigd om samen naar de finish van de tijdrit te kijken. Ze hoopt ook op een picknick achteraf. Eric is heel blij en vooraleer te vertrekken laadt hij een tas vol spullen: twee fietsbanden neemt hij mee, een kompas en een verbanddoos, een bos bloemen voor zijn liefste Emilie, een ballon en enkele snoepjes. Raar toch maar ja … Onderweg naar Emilie blijkt de wedstrijd al begonnen en komt hij midden in het peloton terecht. Daar zitten wel enkele wielrenners met pech. Gelukkig kan Eric hen allemaal helpen met de spullen uit zijn tas. Maar dan ziet Eric hoe laat het al is en om zeker Emilie aan de finish niet te mislopen, zet hij een sprintje in. Compleet toevallig wint hij zo de tijdrit en dat levert hem een erg mooi boeket op. Gelukkig maar want van de bos bloemen voor Emilie rest er niks meer dan enkele stelen. Emilie weent ondertussen tranen met tuiten omdat Eric niet is komen opdagen maar dat klaart snel op als hij verschijnt met het mooie boeket. Naast een prettige tekst bevat het boek ook bijzondere illustraties: fijne zwarte lijntjes hier en daar ingekleurd met zachte tinten waterverf zorgen voor herkenbare taferelen waar je zelf nog veel kunt bij denken.
Waters, R. (2013). De tijdrit. Amsterdam: Van Goor.
Mini wil dolgraag voetballen. Samen met Poka zoekt ze een voetbaltenue uit en knalrode voetbalschoenen. Maar de training valt niet erg mee. Mini wordt uitgelachen, mag pas als laatste onder de douche, … Maar Mini besluit niet op te geven en oefent thuis om te schieten naar cirkels die ze daartoe op de muur heeft getekend. De eerstvolgende wedstrijd zit Mini op de bank en wanneer zij mag invallen maakt ze het winnende doelpunt. Nu wordt ze niet langer uitgelachen! Dat Mini een doorzetter is, blijkt ook wanneer ze bij het naar huis gaan voorbij de balletschool komt: zou ze…? Heerlijke illustraties waarbij de gevoelens van de mensachtige wezentjes volledig tot hun recht komen door de manier waarop hun ogen getekend zijn en doorheen hun lichaamshouding.
Crowther, K. (2011). Mini voetbalt. Wielsbeke: De Eenhoorn.
Wie jonge kinderen graag laat kennismaken met allerlei sporten is met dit boek aan het goede adres. Op twee tegenoverliggende bladzijden wordt telkens een bepaalde sport belicht en geïllustreerd met een cartooneske tekening waarop dieren de sport uitvoeren. De tekst is humoristisch en helder en elke sport wordt aangekondigd met het zinnetje ‘Wat een heerlijke sport is…’. Een voorbeeld: basketbal is bedoeld voor langere mensen, paardrijden kent vele disciplines, bij het golf spelen leer je ook modder en zand kennen en atletiek is super veelzijdig. De tekeningen – even humoristisch en altijd tegen een witte achtergrond – accentueren vaak het tegenovergestelde van wat de tekst zegt. Een voorbeeld: sprinten is voor snelle mensen maar de illustratie laat een sprintwedstrijd zien waarbij de schildpad als derde eindigt. Het boek is uitermate geschikt om met jonge kinderen over ‘sporten’ te praten.
Könnecke, O. (2018). Wat een heerlijke sport! Haarlem: Gottmer.
Zebra wil zo graag een wedstrijdje rennen want is ervan overtuigd dat ze de snelste van de wereld is. Maar de dieren willen niet meer tegen Zebra rennen want ze verliezen altijd en dat is niet gezellig. De tijger zegt dan ook dat ‘niemand’ tegen hem wil rennen. Dan wil de Zebra zeker tegen Niemand rennen. Ook al is Niemand onzichtbaar. De verschillende dieren geven elkaar de opdracht door om Niemand te halen en doen Zebra geloven dat Niemand aan de start staat ook al is hij onzichtbaar. Tijdens de wedstrijd sporen de dieren de beide atleten maar vooral Zebra aan. Ze maken Zebra wijs dat Niemand vlak achter haar loopt daarna zelfs precies naast haar en ten slotte wint. Dat doet Zebra groot verdriet. Maar dan sporen de dieren Zebra aan om na te denken en geven uiteindelijk toe dat ze een grapje maakten. Zebra begrijpt het eindelijk en is blij want dan is zij toch de snelste zebra van de hele wereld. Grappige, wervelende illustraties maken het boek af. Je kunt het volledige boek beluisteren op:
Van ’t Hek, Y. (2013). De snelste zebra van de wereld. Amsterdam: Leopold.
Matteo droomt ervan een beroemde voetballer te worden. Hij is dan ook voortdurend op zoek naar iemand om mee te spelen/oefenen. Op zijn verjaardag krijgt Matteo een voetbal en een varkentje cadeau. Het klikt onmiddellijk tussen Matteo en Vasco (het varkentje) en die twee doen alles samen. Alleen voetballen lukt niet zo goed. Dat verandert op de dag dat Matteo voetbalvriendjes vindt en Vasco als keeper mag functioneren. Vasco begrijpt niet goed wat een ‘keeper’ is maar hij mag in de modder rollen en dat vindt hij reuze. Mooie, poëtische tekst die ondersteund wordt door illustraties die getuigen van veel oog voor detail. Denk aan de plaatjes van voetbalhelden die iedereen wel kent en die hier over verschillende bladzijden terug te vinden zijn. De auteur is er erg goed in geslaagd een verhaal van sport en een verhaal van vriendschap mooi met elkaar te verweven op niveau van de doelgroep.
Van de Vendel, E. (2013). Vasco het voetbalvarkentje. Wielsbeke: De Eenhoorn.
Balotje droomt ervan een prima ballerina te worden. Dan moet ze op balletles. Maar de eerste keer valt niet echt mee: een grote zaal, heel veel kleine meisjes, een juf die heel veel rare woorden gebruikt maar gelukkig ook een mooie tutu aan de muur. Balotje begrijpt er niets. Thuis kan ze veel mooier dansen en hier doen haar armen en benen echt niet wat ze wil. Ze twijfelt: dan toch maar geen ballet? Op dat moment komt de pianoleraar eraan en die heeft ook zijn zoontje Ivan bij. Balotje wordt uitgekozen als prinses, mag het mooie danskostuum dat aan de muur hing aantrekken en dan samen met Ivan dansen zo mooi ze kunnen. Dat lukt Balotje wel. De juf is opgetogen en Balotje nu ook. Het vakjargon dat de balletjuf gebruikt wordt niet in de tekst verklaard maar krijgt een plaats achteraan in het boek. De lezer wordt daar ook uitgenodigd de verschillende passen te proberen. De illustraties tonen duidelijk hoe het gevoel van Balotje evolueert van verwachting naar teleurstelling en terug naar verwachting. Elke illustratie is bijna bladvullend met onderaan witruimte voor de tekst.
Jagtenberg, Y. (2010). Balotje op ballet. Amsterdam: Leopold.
De boodschap dat sporten gezond is, kan je vandaag de dag onmogelijk gemist hebben. Fitbits en personal trainers zijn er om de vergeetachtigen onder ons daaraan te herinneren. Het prentenboek ‘Sport is niks voor jou’ gooit het over een andere boeg. Het belicht het sociale aspect van sporten, want wie goed is in een sport vindt al snel aansluiting en zelfs bewondering bij een groep teamgenoten. In het verhaal valt er bij elke sport wel een kind uit de boot, dat vervolgens het advies ‘sport is niks voor jou’ krijgt. Gelukkig blijkt er voor elk karakter en ieder soort lichaam toch een sport te bestaan waar die goed in kan zijn. De Italiaanse makers van dit verhaal vertellen uitbundig: de tekst draaft zo snel als de sportievelingen en de illustraties zijn dikwijls komisch. Het geheel is bijna als een strip opgevat, met meerdere situaties op een bladzijde en korte teksten ter ondersteuning. Of sport iets voor jou is of niet, doet er dus eigenlijk niet toe. Alle kinderen zullen plezier kunnen vinden in dit verhaal. Als ze er bovendien ook met vertrouwen door gaan sporten, is dat uiteraard mooi meegenomen.
Baruchello, P. (2019). Sport is niks voor jou. Wielsbeke: De Eenhoorn.
Alles wat ik mooi kan vinden 